Ulica Roosevelta / Budde Strasse
Ulica Roosevelta / Budde Straße
© Fotopolska.eu
POL
nahe Poznań
Vorher-Nachher-Bilder in der Nähe
Lade Bilder...
Zespół rezydencji na Jeżycach w Poznaniu - luksusowe osiedle okazałych willi miejskich, wzniesione w latach 1903-1914 w Poznaniu, na Jeżycach, w rejonie ulic Sienkiewicza (Wettynów) - Mickiewicza (Hohenzollernów) - Dąbrowskiego (Wielka Berlińska) - Słowackiego (Karola).
Osiedle powstało po likwidacji obwarowań miejskich (Twierdza Poznań), pod wpływem idei urbanisty Josepha Stübbena, który zrealizował w Poznaniu kilka innych założeń, wśród nich np. Sołacz. Zabudowane zostało luksusowymi, niezwykle okazałymi rezydencjami, adresowanymi do najbardziej zamożnych obywateli miasta. Zlokalizowano tam zarówno mieszkania, jak i apartamenty dla rentierów.
Obszar podzielono na działki przed 1903, a zabudowę zasadniczo zakończono około 1910, z tym, że później była ona jeszcze częściowo uzupełniana. Autorami koncepcji poszczególnych willi byli m.in. Karl Roskam i Paul Lindner.
Na osiedlu zamieszkała elita poznańskiej inteligencji - lekarze, urzędnicy, kupcy i architekci. Ze znanych osób byli to m.in. Heliodor Święcicki (profesor), Czesław Blachowski, Paul Lindner, Karl Roskam (architekci), czy kupiecka rodzina Kantorowiczów (Hartwig Kantorowicz był pierwszym producentem wódki Wyborowej, w swojej fabryce na Grochowych Łąkach w Poznaniu).
Budynki były zaprojektowane z rozmachem, przy maksymalnym wykorzystaniu działek - wysokie domy robiły wrażenie willi, a jednocześnie, podobnie jak kamienice miejskie, zapewniały właściwy zwrot kapitałów zaangażowanych w budowę, poprzez dużą liczbę posiadanych kondygnacji. Elewacje zdobiono zgodnie z zasadami secesji, a później, po 1910, skromniej - w duchu bardziej klasycznym. Przed domami zaprojektowano ogródki - całość dzielnicy miała znaczący odsetek zieleni.
Oprócz willi, na osiedlu ulokowała się siedziba Landratury (Starostwo) powiatu Poznań-Zachód (obecnie budynek w gestii służby zdrowia). Obiekt powstał w 1908, według projektu G.Seidla, w duchu neobarokowym, z elementami secesji. W 2008 został gruntownie wyremontowany. Takie sąsiedztwo dodatkowo podniosło status całego osiedla.
Po 1945 część kamienic, od strony ul. Roosevelta, zburzono - obecnie stoi tam m.in. Hotel Merkury. Reszta zachowała się i jest obecnie stopniowo poddawana procesowi rewitalizacji, po zaniedbaniach epoki PRL. Na kamienicy przy ul. Mickiewicza 32 umieszczono we wrześniu 1989 okrągłą tablicę pamiątkową ku czci nauczycieli wielkopolskich, pomordowanych w czasie II wojny światowej (mieści się tam Zarząd Okręgowy ZNP).
Źródło:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zesp%C3%B3%C5%82_rezydencji_na_Je%C5%BCycach_w_Poznaniu
Der Residenzkomplex Jeżyce in Posen – ein luxuriöses Anwesen mit beeindruckenden Stadtvillen, erbaut in den Jahren 1903–1914 in Posen, in Jeżyce, im Gebiet der Straßen Sienkiewicza (Wettynów), Mickiewicza (Hohenzollernów), Dąbrowskiego (Wielka Berlińska) und Słowackiego (Karola).
Das Anwesen entstand nach der Auflösung der Stadtbefestigung (Festung Posen) unter dem Einfluss der Ideen des Stadtplaners Joseph Stübben, der in Posen, darunter auch in Sołacz, mehrere andere Projekte umsetzte. Es umfasste luxuriöse, äußerst beeindruckende Residenzen für die wohlhabendsten Bürger der Stadt. Es gab sowohl Eigentumswohnungen als auch Mietwohnungen.
Das Gebiet wurde vor 1903 in Parzellen aufgeteilt, und die Bebauung war im Wesentlichen um 1910 abgeschlossen, wurde jedoch später teilweise ergänzt. Die Autoren der Konzepte für die einzelnen Villen waren unter anderem Karl Roskam und Paul Lindner.
Das Anwesen wurde von der Elite der Posener Intelligenz bewohnt – Ärzten, Beamten, Kaufleuten und Architekten. Zu den berühmten Persönlichkeiten zählten Heliodor Święcicki (Professor), Czesław Blachowski, Paul Lindner, Karl Roskam (Architekten) und die Kaufmannsfamilie Kantorowicz (Hartwig Kantorowicz war der erste Hersteller von Wyborowa-Wodka in seiner Fabrik in Grochowe Łąki in Posen).
Die Gebäude wurden großzügig und mit maximaler Grundstücksausnutzung geplant – hohe Häuser erweckten den Eindruck von Villen und sicherten gleichzeitig, ähnlich wie städtische Mietshäuser, durch ihre hohe Stockwerkzahl eine angemessene Kapitalrendite. Die Fassaden wurden nach den Prinzipien des Jugendstils gestaltet, später, nach 1910, dezenter – im eher klassischen Stil. Vor den Häusern wurden Gärten angelegt – das gesamte Viertel verfügte über einen beträchtlichen Grünanteil.
Neben der Villa beherbergt das Anwesen auch den Sitz des Landrats (Starostwo) des Bezirks Poznań-Zachód (heute ein Gebäude des Gesundheitsamtes). Das Gebäude wurde 1908 nach einem Entwurf von G. Seidl im neobarocken Stil mit Jugendstilelementen erbaut. 2008 wurde es gründlich renoviert. Diese Nähe steigerte den Stellenwert des gesamten Anwesens zusätzlich.
Nach 1945 wurden einige der Mietshäuser an der Roosevelta-Straße abgerissen – heute befindet sich dort unter anderem das Hotel Merkury. Die übrigen Gebäude blieben erhalten und werden nach der Vernachlässigung in der PRL-Ära schrittweise revitalisiert. Im September 1989 wurde am Mietshaus in der Mickiewicza-Straße 32 eine runde Gedenktafel zum Gedenken an die im Zweiten Weltkrieg ermordeten Lehrer aus Großpolen angebracht (das Haus beherbergt den Bezirksvorstand der ZNP).
Quelle:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zesp%C3%B3%C5%82_rezydencji_na_Je%C5%BCycach_w_Poznaniu