Ulica Roosevelta / Budde Strasse
Rue Roosevelt / Budde Strasse
© Fotopolska.eu
POL
à proximité de Poznań
Photos avant-après à proximité
Télécharge images...
Zespół rezydencji na Jeżycach w Poznaniu - luksusowe osiedle okazałych willi miejskich, wzniesione w latach 1903-1914 w Poznaniu, na Jeżycach, w rejonie ulic Sienkiewicza (Wettynów) - Mickiewicza (Hohenzollernów) - Dąbrowskiego (Wielka Berlińska) - Słowackiego (Karola).
Osiedle powstało po likwidacji obwarowań miejskich (Twierdza Poznań), pod wpływem idei urbanisty Josepha Stübbena, który zrealizował w Poznaniu kilka innych założeń, wśród nich np. Sołacz. Zabudowane zostało luksusowymi, niezwykle okazałymi rezydencjami, adresowanymi do najbardziej zamożnych obywateli miasta. Zlokalizowano tam zarówno mieszkania, jak i apartamenty dla rentierów.
Obszar podzielono na działki przed 1903, a zabudowę zasadniczo zakończono około 1910, z tym, że później była ona jeszcze częściowo uzupełniana. Autorami koncepcji poszczególnych willi byli m.in. Karl Roskam i Paul Lindner.
Na osiedlu zamieszkała elita poznańskiej inteligencji - lekarze, urzędnicy, kupcy i architekci. Ze znanych osób byli to m.in. Heliodor Święcicki (profesor), Czesław Blachowski, Paul Lindner, Karl Roskam (architekci), czy kupiecka rodzina Kantorowiczów (Hartwig Kantorowicz był pierwszym producentem wódki Wyborowej, w swojej fabryce na Grochowych Łąkach w Poznaniu).
Budynki były zaprojektowane z rozmachem, przy maksymalnym wykorzystaniu działek - wysokie domy robiły wrażenie willi, a jednocześnie, podobnie jak kamienice miejskie, zapewniały właściwy zwrot kapitałów zaangażowanych w budowę, poprzez dużą liczbę posiadanych kondygnacji. Elewacje zdobiono zgodnie z zasadami secesji, a później, po 1910, skromniej - w duchu bardziej klasycznym. Przed domami zaprojektowano ogródki - całość dzielnicy miała znaczący odsetek zieleni.
Oprócz willi, na osiedlu ulokowała się siedziba Landratury (Starostwo) powiatu Poznań-Zachód (obecnie budynek w gestii służby zdrowia). Obiekt powstał w 1908, według projektu G.Seidla, w duchu neobarokowym, z elementami secesji. W 2008 został gruntownie wyremontowany. Takie sąsiedztwo dodatkowo podniosło status całego osiedla.
Po 1945 część kamienic, od strony ul. Roosevelta, zburzono - obecnie stoi tam m.in. Hotel Merkury. Reszta zachowała się i jest obecnie stopniowo poddawana procesowi rewitalizacji, po zaniedbaniach epoki PRL. Na kamienicy przy ul. Mickiewicza 32 umieszczono we wrześniu 1989 okrągłą tablicę pamiątkową ku czci nauczycieli wielkopolskich, pomordowanych w czasie II wojny światowej (mieści się tam Zarząd Okręgowy ZNP).
Źródło:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zesp%C3%B3%C5%82_rezydencji_na_Je%C5%BCycach_w_Poznaniu
Le complexe résidentiel Jeżyce à Poznań est un luxueux ensemble de villas urbaines impressionnantes, construit entre 1903 et 1914 à Poznań, dans le quartier de Jeżyce, dans le quartier des rues Sienkiewicza (Wettynów), Mickiewicza (Hohenzollernów), Dąbrowskiego (Wielka Berlińska) et Słowackiego (Karola).
Le complexe a été créé après la liquidation des fortifications de la ville (forteresse de Poznań), sous l'impulsion de l'urbaniste Joseph Stübben, qui a réalisé plusieurs autres projets à Poznań, dont Sołacz. Il abritait des résidences luxueuses et impressionnantes, destinées aux citoyens les plus aisés de la ville. On y trouvait des appartements et des logements pour locataires.
Le quartier fut divisé en parcelles avant 1903, et le développement fut pratiquement achevé vers 1910, bien qu'il ait été partiellement complété ultérieurement. Les auteurs des concepts de villas individuelles étaient, entre autres, Karl Roskam et Paul Lindner.
Le domaine était habité par l'élite de l'intelligentsia de Poznań : médecins, fonctionnaires, marchands et architectes. Parmi les personnalités célèbres figuraient Heliodor Święcicki (professeur), Czesław Blachowski, Paul Lindner, Karl Roskam (architectes) et la famille de marchands Kantorowicz (Hartwig Kantorowicz fut le premier producteur de vodka Wyborowa, dans son usine de Grochowe Łąki à Poznań).
Les bâtiments étaient conçus à grande échelle, optimisant l'utilisation des parcelles : les maisons hautes donnaient l'impression de villas et, à l'instar des immeubles de ville, elles garantissaient un bon retour sur investissement grâce à leur grand nombre d'étages. Les façades furent décorées selon les principes de l'Art nouveau, puis, après 1910, de manière plus modeste, dans un esprit plus classique. Des jardins furent aménagés devant les maisons ; l'ensemble du quartier présentait une part importante de verdure.
Outre la villa, le domaine abrite également le siège de la Landratura (Starostwo) du district de Poznań-Zachód (aujourd'hui un bâtiment géré par le service de santé). Construit en 1908 selon les plans de G. Seidl, dans un style néo-baroque, avec des éléments Art nouveau, il a été entièrement rénové en 2008. Cette proximité a rehaussé le prestige de l'ensemble du domaine.
Après 1945, certains immeubles d'habitation du côté de la rue Roosevelt furent démolis ; on y trouve aujourd'hui, entre autres, l'hôtel Merkury. Le reste a été préservé et fait actuellement l'objet d'une revitalisation progressive, après avoir été négligé pendant la période de la PRL. En septembre 1989, une plaque commémorative ronde a été apposée sur l'immeuble du 32 rue Mickiewicza en hommage aux enseignants de Wielkopolska assassinés pendant la Seconde Guerre mondiale (il abrite le conseil de district du ZNP).
Source :
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zesp%C3%B3%C5%82_rezydencji_na_Je%C5%BCycach_w_Poznaniu